Malowniczo położona wieś między Rożkami a Kleczanowem. Od głównej szosy Sandomierz-Opatów prowadzi do wsi brukowana droga, wiodąca fragmentami wąwozem lessowym. Za wsią przechodzi ona w polny gościniec prowadzący pięknym jarem w stronę Kleczanowa (atrakcyjny, pieszy szlak turystyczny). Znaleziska archeologiczne wskazują, że już w okresie neolitu gospodarzył w tej okolicy człowiek.

Niestety, skąpe są informacje o przeszłości tej miejscowości. Wiadomo, że na przełomie XVIII i XIX w. należała do rodziny Ślubicz-Załęskich. W międzywojennej Polsce w miejscowym dworze gospodarowali Bukowińscy. Pozostał po nich mocno przebudowany (użytkowany przez szkołę) dwór oraz resztki podworskiego parku. Zespół parkowo-dworski ma wyjątkowo ładne położenie na lessowym cyplu wyżynnym. Opodal dworku stoi kamienna figura Matki Boskiej. Na cokole widnieje napis: "Feliks i Zofia Bukowińscy proszą o modlitwę - 1927 r. Błogosław Matko nasze niwy żyzne, /łąki, lasy, kwiatów kielichy/ i tych co na wsi wiodą żywot cichy /Miłując Boga, pracę i Ojczyznę". Po śmierci Feliksa Bukowińskiego jego żona wyjechała do Warszawy, a majątek oddała w dzierżawę swojemu szwagrowi Chrzanowskiemu, który z dobrymi wynikami prowadził gospodarkę rolną na 150 morgach do 1944r.W rok później majątek rozparcelowano.

W czasie okupacji we dworze znaleźli schronienie wysiedleńcy. Mieszkał tu z rodziną profesor Makowski, prowadząc tajne nauczanie, gdy jego synowie działali w Armii Krajowej. Po wojnie jeden z młodych Makowskich Aleksander wyjechał do USA, drugi zaś - Albin został dyrektorem cukrowni w Sokołowie Podlaskim. W Komorne] na uwagę zasługują również przydrożne kapliczki. Jedna z nich stoi przy szosie. Jest to kamienna, słupowa forma z kapliczką arkadowo otwartą na zwieńczeniu. Datowana na 1810r.

Opracowane przez: Józef Myjak, PAIR Sandomierz 2007